Yitik Zamanın Şarkısı

Güneş batarken, bir hüzün çöker içime,
Anılar canlanır, birer birer gözümde,
Kaybolan umutlar, birer gölge gibi.
Yıllar su gibi akıp gitti ellerimden,
Hayallerim kaldı, yarım kalmış bir beste,
Aşklar yaşandı, ayrılıklar derinden,
Her biri bir iz bıraktı bu kalpte,
Şimdi yalnızlık, bir yoldaş gibi benimle.
Gözlerim ufukta, bir ışık arar durmadan,
Belki bir umut, belki bir yeni başlangıç,
Rüzgar fısıldar geçmişin şarkısını kulağıma,
Yüreğim sızlar, unutamadığım anılarla,
Her gün biraz daha solarım, yaprak gibi,
Beklerim sessizce, hayatın son deminde.
Bir zamanlar coşkun bir nehir gibiydim,
Şimdi kurumuş bir dere yatağı gibiyim,
Yorgun bedenim, taşır mazinin yükünü,
Beklerim, sonsuzluğa açılan kapıyı.
Belki bir gün, yeniden doğarım küllerimden,
Yeniden yeşeririm, umut çiçekleriyle,
Belki bir gün, unuturum bütün acılarımı,
Belki bir gün, kavuşurum huzura,
Ama şimdilik, sadece beklerim sabırla,
Yitik zamanın şarkısı eşliğinde,
Güneşin batışını seyrederken.