Şehir dedikleri bir taş yığınıdır
Bilmem ki ne zaman yeşertir beni
Bir umudum vardı sevda bağında
Eser hayatın rüzgarı savurur beni
Tükenmez şehrin gri yalnızlığı
O’nun için dinmez gönlümün sızısı
Boştur insanların sahte gülüşü
Ne ısıtır ne de avutur beni
Aşk nedir ki sanal bir temaşa
İnsan olan insan bakar mı ekrana
Yıldızlar kaybolsa korkmazdım ama
Yüreğin bir tek soğukluğu dondurur beni
Beton Gurbet
Bir yanıt yazın