Şiirler

Ben bu kadar silik değilim
Yazılmamış bir satırda kaybolmuş
Bir zarf açıldıkça çoğalır
Çoğaldıkça döner yarım kalmış bir zarf açıldıkça
Benim bekleyişim, geçmişten gelen bir fısıltı.

Kelimeleri aramıyorum unutulmuş defterlerden
Defterleri aramıyorum onlar zaten benden öte
Sessizliğimi istiyorum eski bir hatıradan
Ne yapsam istiyorum, ama istiyorum
Bir kelime bile değilim sensizlikten.

Bir kelime bile değilim sensizlikten
Duygularım unutulmuş satırlarda saklı
Hasretim, umudum, pişmanlığım geçiyor içimden
O kadar geçiyorlar ki, sadece susuyorum
Bir an bir yerde aşkı unutmazlığımdan.

Ben bu kadar silik değilim
Yazılmamış bir satırda kaybolmuş.

Bu sessizlik, bu dipsiz kuytu dehliz,
Bir boşluk gibi içimde büyüyen.
Bu hiçlik, bu anlam yitiminin izi,
Ruhumda bir yangın, gizliden yiyen.
Bu telaş, bu bitmez tükenmez arayış,
Kendime yabancı, kayıp bir suret.
Bu yalnızlık, bu dipsiz kuyuya düşüş,
Nefesim kesilir, sanki bir esaret.
Bu kırgınlık, bir cam kırığı misali,
Her dokunuşta bin parça eder beni.
Bu çaresizlik, bir kördüğüm sarmalı,
Çözülmez bir sır gibi, derinden derine.
Bu kabulleniş, bu son durağa varış,
Kendimle yüzleşme, bir içsel savaş.

Bir deva var mı bu sancıya, bilmem
Yüreğim yangın yeri, kime desem
Her anı bir zehir, içime akan
Kurtuluş yok mu, beni saran?
Gözyaşım dindi artık, kurudu
Bir umut ışığı arıyorum, kayboldu
Sessiz çığlıklarım evrene doldu
Aşk bir yalandı, geç anladım
Kendimi kandırdım, hep inandım
Şimdi ne kaldı elde, bir avuç kül
Bir zamanlar cennetimdin, şimdi ise çöl
Ne bir fısıltı, ne bir ses duyulur
Kalbimde bir boşluk, derin ve uçsuz
Yüzümde sahte bir gülümseme okunur

Kadın suskun bir köşe seçti
Defteri, kalemi yanına aldı
Anıları satırlara dökecekti
Kelimeler dans eder gibiydi zihninde
Aşkın hayaleti, bir zamanların neşesi
Kırık dökük cümleler, yarım kalmış sözler
Geçmişin tozlu raflarından düşenler
Yazmak bir terapi, bir arınma belki de
Yeniden doğuşun sancısı saklı her harfte
Yazı da yalanmış meğer
Silinen satırlar, unutulan yüzler
Kadın yine yalnız kaldı.

Kent ormanlarında yankılanan bir fısıltı,
Kimsesiz sokaklarda kaybolan bir çığlık,
Beton duvarlara yazılan gizli bir ayet,
Yalanlarla örülü bir labirent,
Yüzleşmelerin acımasız aynası,
Yersiz bir sorgu sual bu, kim haklı?
Sessiz çığlıkların yankısı kalbimde,
Her köşe başında bir yabancı siluet,
Yüzler maskeler ardında gizlenir,
Kaybolmuş umutların izini sürerim,
Bu yersiz yüzleşme neyin nesi?
Bir tanrı arayışı bu dipsiz kuyuda,
Kendimi bulmak için kayboluyorum,
Yalanlar üzerine kurulu bir şehir,
Gerçek nerede saklı, kim bilecek?
Boşlukta asılı kalan bir soru işareti,
Zamanın acımasız girdabında savrulurum,
Yersiz yüzleşmelerin labirentinde kaybolurum,
Kendi içime dönmekten korkarım,
Çünkü orada en acımasız yüzleşme beni bekler,
Yalnızlık, sonsuz bir boşluk,
Kendimle yüzleşmekten kaçarım.
Yapayalnız bir ağaç gibi kök saldım bu şehre,
Köklerim yalanlarla besleniyor sanki,
Yersiz yüzleşmelerin gölgesinde büyüdüm,
Bir gün aydınlığa çıkabilecek miyim,
Yoksa karanlıkta mı kaybolacağım sonsuza dek?

Yüzleşmeler görüyorum her yerde türlü yüzleşmeler
Aynada yüzleşme, geceler yüzleşmesi, eski defterler yüzleşmesi
Hepsi de beni yoruyorlar, hepsi de bir bıçak keskinliğinde
Gördüm suskunun ki ağır, gördüm pişmanın ki yakıcı
Gördüm ama şey, gördüm ama nasıl, gördüm ama bu kadar maske
Aynı bir maskeler yolu, aynı bir o kadar sahte.
Yüzleşmeler görüyorum, kalp ortası gibi sıkışmış
Yalandan yüz, riyadan yüz, karanlıkta yüz
Yüz oluyorlar aniden, bu yüzler de kendini saklayanları
Vicdanı kirletenleri bunlar, hırsa hırsça tutsaklık
Kıskançlıktan zehirlenmeyi, öfkeden körleşmeyi çıkaran bunlar da
İşte kısadan ömür, işte siyahtan daha karartı
Yüzleşmeler görüyorum durmadan yüz olan yüzleşmeler
Başlama yüzleri, utançlı, pişmanlıklı, kederli.
Affetme yüzleri vardı git gel eden duygularıma
Sevgilerden arınanları sevgiyi de bir yararsız yapan
Haz yüzleşmeleri, intikam yüzleşmeleri, gözyaşı döken yüzleşmeler
Yüzleşmeler, ateşte, toprakta boşluktayız
_Ateşten, topraktan, boşluktandı yüzleri-_
Özlem yüzleri, uzak-derin, umut yüzleri yarınlarda
En acısı bu: ayrılıklarda, en solgunu unutulmuşlardaki
Bitti yüzleri onlar bitti.
Savaş yüzü
Barış yüzü
İnsan yüzü
Hayat yüzleri
Ölüm yüzleri
Gerçek yüzleri.

Umutsuzluk pazarlığıdır bu, bilinir;
İskelenin ucunda,
Martı çığlıklarıyla yıkanan çocuk,
Hep ertelenirsin ey umut!
Ey dolmuş şoförü, ey gece bekçisi!
Hatırlarsın, suskunluk hüküm sürerken,
O yağmur kokan yalnızlığı;
Birinin enkazı olmaya hazırlanıyordu.
İki bilet almıştık sinemaya, biri boş,
Keşke yalnız bunun için terk etseydim seni.
Umutsuzluk bir nefestir, derinlere çekilen,
Belki de sadece alışkanlık,
Bitmeyen bir pazarlık…

Öyle sessiz başladı ki her şey
unutulmuş bir haritanın sayfalarında
pusulam şaşırdı rotasını birden
hayallerimin limanları sis içinde
Bu tanıdık olmayan yollarda
derinden hissediyorum bazen
umutların ve korkuların ağırlığını
tırnaklarımla kazıyorum toprağı
kaybolmuş bir kaşif gibi
Yolumun sonu görünmüyor
izlerim silinince ardımda
Uçsuz bucaksız bir labirent
dönüyor başım
yanıyor tenim
Yönümü ver bana söyle
fısılda bir rüzgar gibi kulağıma
bütün sırlarını
aç kalbimin haritasını
yoksa kaybolacak ruhum
Serüvenin her köşesinden
kaygıların düğümlerini çözüp
ördüm hayatın ipliğini
şimdi aydınlatmak istiyorum
yalnızlığın derin denizinde yolumu

Talih kuşu konar mı sandın
Beklemekle ömür geçer ey gönül
Aşk bir derttir, deva mı sandın
Yaralı kalbin kanar ey gönül
Boşa geçti yıllar inan
Mektup yazdım sevdiğime yolladım
Postacıya verdim haber yolladım
Umut bağladım hep yollar gözledim
Gelir diye nice günler bekledim
Yalanmış sevdan inan kalmadı eser
Yüreğimde bin sızı bin ah çeker
Aşkın ateşi kalbimi yakar
Sevda yeli eser savurur külüm
Çaresiz gönlümde dinmeyen zulüm
Gözlerimden akan dindirmez ölüm
Sensiz geçen ömrüm bir işkence benim
Vefasız sevgili bırakıp gittin
Aşkınla yaktın, kül ettin beni
Yok mudur insafın neden terk ettin
Aşkınla yandım oldum bir garip
Sensiz geçen günler sanki bir azap
Gönlümde kalmadı ne neşe ne şarap
Gözlerim yollarda arar seni hep
Boşa geçti ömrüm gel artık yeter

Şansım yürür gider ben buradayım
Peşinden koşmaya dermanım mı var
Yarınım kaybolmuş, düşteyim ayaktayım
Umutla bakmaya imkanım mı var

Şansım küsmüş bana, belli ki uzak
Hayat acımasız, yalan mı bu tuzak
Kader ağlarını örüyor durmadan
Kurtulmak için bir yol yok mudur acep
Ne yapsam da şansım dönse bana bir bak