Şiirler

Kuantum belirsizliğinden korkuyorum,
Hayır, belirsizliğin kendisinden!
Ölçülmeyen ihtimallere ağıttır
Her yeni günün şafağı.
Her olasılık, bir varoluş.
Kaderimiz iç içe geçmiş evrenlerde.
İki ruh arasında en dolambaçlı yol:
Aynı anda her yerde ve hiçbir yerde
Titreşen bir olasılık dalgası
Yankısı.
An ki, varoluşun sonsuz varyasyonu
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
Birbirine dolanan, farklı ihtimallerin
İki farklı yansıması.
Sen bir olasılık, ben başka bir alemdeyim.
Zamanın ötesinde,
Bir düğüm.
Başlangıcın ve sonun
İmkansızlığı.

Cephede açmayan bir çiçek gibi
Yaz geldi, küllerin kokusu sindi şehre
Ruhum beton yığını, sanki eski bir gemi
Bir umut belirdi, hayallerim yine de
Yeşerecek miyim, bilmem, bu şehirde
Aşk mı, bir yanılgı mı bu çağda?
Kalpler mi, yoksa ekranlar mı ağda?
Yapay bir sevinç var her bakışta
Gözlerim ararken bir sıcak gülüşü
Modern yalnızlık sardı dört bir yanı
Bir yabancı gibi, kendi özgürlüğü
Aradığım o eski aşkı, o saf sevdayı
Bulabilecek miyim bu yalan dünyayı
Sokak lambaları altında bir gölgeyim
Geçmişin izleri sinmiş ruhuma derin
Yüzümde bir tebessüm, sahte bir maske
Acılarımı saklayan, içimde bir ülke
Bir umut ışığı arıyorum her nefeste
Belki de bir gün, aşk yeniden yeşerecek
Beton bahar bile bir gün çiçek açacak
Yüzlerde sahte gülüşler, vitrinlerde yalanlar
Bir maskeli balo sanki tüm bu yaşananlar
Kalplerdeki pası kim silecek, kim arınacak
Herkes bir yabancı, herkes bir yolcu burada
Bir tutam sevgi, bir damla merhamet arıyorum
Belki de bu şehirde, yeniden doğacağım
Beton bahar bile bir gün çiçek açacak, biliyorum.

Uyan artık ey garip başım,
Haydi haydi yeni çağlara.
Silkin üstünden eski telaşın,
Haydi haydi yeni çağlara.
Gönlün sevgiyle doldu taştı,
Bilgi deryası umman aştı.
Her yürek yeni bir can taşıdı,
Haydi haydi yeni çağlara.
Kalk artık ey kederli yüzün,
Aydınlansın gönlünün özü.
Bırak geride karanlık izi,
Haydi haydi yeni çağlara.
Her birimiz bir çiçek açalım,
Sevgiyle dünyayı kucaklaşalım.
Yepyeni bir dünya yaratalım,
Haydi haydi yeni çağlara.

Yürek yangını bilir misin nedir
bir umut kadar tutunmak hayata
bekleyebilmek gecenin
en karanlık anında güneşi
Aşkın külleri savrulmuşsa gönlüne
bırak kendini rüzgarın sesine güzelim
çarpsın seni o acıtan bu okşayan
o düşüşten bu kalkışa

Biricik sanmıştım oysa
Her seven bir diğerinin kopyasıymış
Aynı şarkıları dinleyip
Aynı filmlerde ağlayan
Aynı boşluğa düşen
Yine de tutundum bir umuda
Her ayrılık bir başlangıç değil miydi
Yalanmış, öğrendim acıyla
Her veda bir eksilişmiş
Yine de sevdim
Başka çarem yok
Aşk bu, uslanmaz.

Betonun altında yeşeren bir inat,
Çatlaktan sızan yağmurla
S U S A M I Ş bir ömür.
Gökdelen gölgesinde unuttuk toprağı,
Ayaklarımız asfalta yapışmış,
K O P A R M A K mı zor?
Tam biz de göğe doğru yükselirken
Çürüyen düşlerimizle,
Görmez miyiz o betonu delen filizi!
Bir avuç toprakla başlayan bir dünya,
Haklılar, unutmazlar elbet ama…
Kök ne garip şeymiş meğer, D E R İ N D E !
Beton çiçeği açar mı, bekleyelim.

Bizi tanırsın;
suskunluğu dem biliriz,
ihaneti demlenmiş,
zehri nargileden…
Bizi tanırsın;
yüzümüzü astığımızda anlarsın,
yarayı!
sarmaşık yaparız,
acı anılardan…
Bizi tanırsın;
kalbinin içinde unutulmak isteriz,
ve kinin en yakıştığı yer biliriz
kalbini…
Bizi tanırsın;
yaşamak biliriz,
hesabımız kesildiğinde
avuçlarında çürümeyi…

Gülüşünü izlemek vardı,
yabancı kalabalıkların gürültüsünde
kayboluşunu…
Gülüşünü izlemek…
Yüksekten, umutsuz bakışların anlamsız
tesellisine sığınmayıp seni anlamak…
Biraz dokunaklı, biraz telaşlı…
vardı…
Gülüşünün hayattaki karşılığı derindi…
Seninle çay içmek, tanımadık yüzlerin,
hikayesi belirsiz kahvesinde…
Sessizce susup, gözlerinde
geleceği aramak belirsiz bir anda…
vardı…
Sonsuzca uzayan anlamsız sözlerle kalbini açmak,
yüzünde
Çocuksu bir sevinci yaşamak vardı…
Vardı’lı geçmiş zamanları düşünüyorum
şimdi…
Sözlerimiz kifayetsiz…İlgilenen yok,
o kahvedeki çayı…
ve yoldaki veda, kader mahkumlarının
unutulmuş bir özlemidir artık…

Tek nefes, tek ses,
Yürekten süzülen,
Bir olma heves.
Bir bakış, bir söz, mana arayan,
Uzaklar yakınken, gönül avlayan,
Yürekten süzülen, cana can katan,
Aşkın ummanında, sevgi yaratan.
Bir dokunuş, bir his, kalbi okşayan,
Umutlar yeşerir, sevda coşturan,
Gözlerdeki ışık, ruhu aydınlatan,
Yürekten süzülen, huzurla dolan,
Aşkın ummanında, sevgiyle yoğrulan.
Bir tebessüm, bir an, ömrü uzatan,
Hayaller gerçeğe, sevgiyle batan,
Yürekten süzülen, umuda katan,
Gözlerdeki sevda, kalbi aratan,
Aşkın ummanında, sevgiyle yatan,
Bir bakış yeterken, kalbi bağlatan,
Yürekten süzülen, sevgiyle yatan.
Tek yürek, tek can,
Bir olma isteği,
Ahenk ihtimali.

Başka bir ten, uzak.
Aynı yolda yürürken,
Yol ayrımı tuzak.

Kendini ararken kaybolmak,
Bir nehir gibi akıp gitmek.
Düşünceler girdap,
Bir iz bırakmadan.
Bilinç bulanık,
Sisli bir sabah gibi tükenmek.

Belki de olması gereken,
Kabullenmek mi yoksa direnmek mi?
Her şey bir anı,
Yavaşça silinirken
Sonsuzluğa karışmak.