Bir boşluk büyüyor içimde adım adım
Ne zaman aynaya baksam bu yabancı kim diyorum
Vazgeç sahte gülüşlerden, süslü laflardan
Yeter bunca maske, bunca yalan diyorum
Her şey suskun içimde ne arzu ne de telaş
Kendime sürgünlüğüm ömür kadar yavaş
Öylesine yitirilmiş, öyle kaybolmuşum ki
Bu ne bitmez sorgu bu ne pişmanlık diyorum
Beni olduğum gibi bir defa görebilsem
Avuçlarımda hayat, kırgın gözlerimde düş
Aşarak kendimi bir gün benliğime gelsem
Başımı gerçeğe vurup dirilsem diyorum
Bir yanıt yazın