Ufka baktım, gönlüm dert ile doldu,
Elin semasından, yel esti gönlüme.
Kısmetim ne ise, o bana kaldı,
Yazgım böyle imiş, ne çare gönlüme.
Toprak kokusuyla yoğruldu bedenim,
Nice sevda geçti, ömrümden benim.
Kaç bahar tükendi, saymadım kendim,
Yoksa gülüşlerim, küstü gönlüme.
Kimse bilmez içimde yatan derdi,
Yaralı gönlümün, dermanı nerde.
Bir umutla bekler, geçen her ferdi,
Sanki hasretim, düştü gönlüme.
Gözyaşım sel oldu, aktı durmadan,
Yüreğim yanıyor, aşkın narından.
Bir haber beklerim, o nazlı yardan,
Belki bir selamı, uçar gönlüme.
Ne kadar yalvarsam, duymaz feryadım,
Kader böyle yazmış, kara yazgım.
Belki bir gün diner, içimdeki sızım,
Yoksa bu ayrılık, çöktü gönlüme.
Bir garip yolcuyum, diyar diyar gezerim,
Ararım sevdiğimi, her yerde onu gözlerim.
Belki bir gün bulurum, o gül yüzünü özlerim,
Yoksa bu sevda, göçtü gönlüme.
Bir yanıt yazın