Yitik İzler Peşinde

Bir düşten uyanmaktı, yola koyulmak belki
Bilinmezlere doğru, bir umutla gitmekti
Yollar uzar, kaybolur, izler silinir zamanla
Macera denilen şey, bir yanılgı mıydı peki?
Yüksek dağlar, derin vadiler aşarken yoruldum
Güneş yakar, rüzgar eser, tenim kavrulur durdum
Yabancı yüzler gördüm, dillerini anlamadım
Kimse bilmez içimdeki o derin feryadı
Kaybolmuş bir haritaydı, elimdeki tek şey
Belki bir define vardı, belki de yoktu hiçbir şey
Yine de yürümek zorundaydım, kendi yolumu bulmak için
Dönüşü olmayan bir yolculuk muydu bu acaba?
Kendimi mi arıyordum, yoksa boşluğu mu sadece?
Yıldızlar şahit olsun, pes etmeyeceğim asla
Çünkü biliyorum, macera dediğin şey aslında
İçimde saklı duran o yitik parçayı bulmak
Ve sonunda kendime yeniden kavuşmaktı…