Hatırlarım o günü bir cam kırığı gibi
Sözler dökülürken dudaklarımdan, bir bir
Anlamı yitmiş bir vedanın yankısı.
Şimdi hangi gölgede saklıdır o yüz
Hangi anıda gizlidir gülüşü
Yollarda ararım, izlerini sürerim
Bir serap gibi yaklaşır, sonra kaybolur
Ellerim boşlukta kalır, bir fırtına öncesi sessizlik
Kalbimde bir sızı, geçmişin hayaleti
Silinir suretler, sisli bir sabah gibi.
Biliyorum artık, her veda bir başlangıç
Her ayrılık yeni bir yolculuk
Kabullenmek zor olsa da
Gerçeği görmezden gelemem.
Yine de sormadan edemem
Nereye kayboldu o masumiyet
O tutkulu bakışlar
Yüzler değişir, anılar solar
Kalan sadece bir boşluk
Bir hiçlik duygusu.
Sislenen Suretler
Bir yanıt yazın