gecenin koynundan sızan
bilmem fark ettin mi
güneşin ilk öpücüğü
tenimde bir ürperti
şayet ruhun şarkısı
gün olur susulursa
kırık dökük aynalar gibi
yalnızlıklar önümüzde
hadi tut ellerimi
rüyalarımdan kopan fısıltılara
güneşin ilk nefesi
karışsın nefesime
günlerdir beklediğim
belki de hiç gelmeyecek
bir sabahın umudu
saklıdır gözlerinde
umudumuzu kaybetmeden
yeni bir güne uyanalım
belki de mucize
saklıdır bu tango’da
Bir yanıt yazın