Unutulmuş Bağlılık

Her gün biraz daha eksik bağlılık,
Ve şehir biraz daha telaşlı.
Yalnızdır anıları silinen bir aşık,
Bilinmez anlamsız kavgaları ne çok özlediği.
Çok şeyi kendim için yaptım, kendim
Oysa onlar hiç yokmuşum gibi gittiler
Affetmek, unutmak gibi uzaklaştılar
Bir gün de kıştı, ben o kışı hiç affetmem
Her ayrılık biraz unutkanlık.
Her unutkanlık biraz ihanet.
İşte bir köprü altı, kimler ki geçerken bakıyorlar
Sonra kayıtsızca kalabalığa
Belki de yarım kalmış bir hayata koşuyorlar
Belki de her sustukları, her görmezden geldikleri
Yavaşça bir yabancılaşma.
Yavaşça bir çöküş.
Yavaşça bir unutuluş.
Her yeni gün biraz yabancı,
Ve hayat biraz daha anlamsız
Yapayalnız bir sokak lambası
Bilinmez sensizliği ne çok içselleştirdiği
Her tükeniş biraz alışkanlık.
Her alışkanlık biraz unutulmuş bağlılık.