Külrengi Vasiyet

Eski bir sandık aralandığında
hatıralar üşüşür, tozlu bir rüzgarla
anneannemin gülüşü sinmiş ipliğe
lavanta kokulu mendilinde saklı
bir ömrün solgun renkleri
gözlerimden süzülen
Saatler durulur, zaman yavaşlar
unutulmuş şarkılar fısıldar
ellerimde kırılan bir dalım ben
çatırdar içimde
Sessizliğin yankısı büyür içimde
bir vasiyet gibi durur külrengi anılar
oysa ne çok şey anlatır
solgun bir fotoğraf karesi
geçmişin gölgesinde
Bu miras ağır gelir
artık taşımak zor


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir