Gölgelerle Dans

Hayaller bir nehir, akarken yavaş yavaş
Umudun kıyısında yeşeren bir telaş
Gözlerimde biriken, dinmeyen bir arayış
Kalbimde saklı kalan, o derin bir bakış
Yüzümde beliren, yorgun bir gülümseyiş
Ruhumda yankılanan, bitmeyen bir savaş
Belki de her şey, bir anlık yanılgıdan ibaret.
Yıldızlar kadar uzak, bir dokunuşun hayali
Sonsuzluğa uzanan, gizemli bir vadi
Kaybolmuş bir şarkının, hüzünlü nağmeleri
Zamanın ötesinde, bekleyen bir sevgili
Belki de tüm bunlar, sadece birer emare
Gerçeğe dönüştürmek, ne kadar da zahmetli.
Düşlerimde büyüttüğüm
O kırılgan çiçeği
Gerçek sandım ben.
Rüzgarın fısıltısı, bir veda busesi gibi
Yüreğimde açılan, derin bir yara izi
Gözyaşlarım dökülür, birer inci tanesi gibi
Belki de unutmak, en doğru çare şimdi.
Ama nasıl silerim, içimde yanan ateşi
Nasıl görmezden gelirim, o masum tebessümü
Hayallerimle avunurum, her yeni bir nefesi
Belki bir gün gerçek olur, o sonsuz birleşme ümidi
Çünkü hayaller, gerçeğin ta kendisi
Yoksa hayat, sadece bir gölge oyunu mu
Aşkın anlamı, bir yanılsama mı?