Bir Kahve Molası Yeterdi

Bir kahve molası yeterdi belki de
Her şey bu kadar karmaşık olmamalıydı
Döndüm durdum aynı caddede
Yabancı bir telaş vardı sanki üzerimde
Her adımda biraz daha yitirdim kendimi
Sanki bir film şeridi gibiydi hayatım.
Belki de bir başkasının hayatını yaşıyorum
Bilmediğim bir senaryonun içindeyim
Bir oyunun figüranı gibiyim sadece
Ne yapsam değişmiyor hiçbir şey.
Sessiz bir çığlık içimde
Yankılanan anılar
Bir hiçliğin ortasında.
Kaybolmuş bir yolculuk
Sonsuz bir döngü
Bitmeyen bir bekleyiş.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir