Eylül İbrişimi

Eylül ibrişimi, solgun yüz,
Sessizce sokul bana,
Bir dokunuş ver ki asırlarca,
Unutulmuş aşkları canlandırsın.
Hayyam’ın dediği gibi
Şarapla yıkasalar
Dibinde neşe biter,
Gülüşün ki..
Gizli bir hüzün var senin gülüşünde
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
Sonra yapraklar düşerken avuçlarıma,
Bir teselli aradım boşlukta,
Güz rüzgarı fısıldadı adını,
Anılar canlandı gözümde,
Her biri bir yaprak gibiydi, savrulan.
Aşkın eski bir şarkısı çalarken radyoda,
Hatıraların hüzünlü dansı başladı yeniden.
Keşke sadece bunun için sevseydim seni.