Her gün biraz daha tenha içim
Ve dünya biraz kalabalık
Tenhadır sabahı çalınmış bir çocuk
Bilinmez özgür bırakılmış kuşları ne çok sevdiği
Her tenha biraz şüphe.
Çok şeyleri kendim için sakladım, kendimi
Ben ki hiç var olmamışım gibi sevdim herkesi
Görmek, görülmek gibi uzak durdum
Bir gün de sabahtı, ben o sabahı hiç hatırlamam
Her sızı biraz şüphe.
İşte bir yabancı yüzü, kimler ki bakıp geçiyorlar
Sonra telaşlı bir yalnızlığa
Belki de yarım kalmış bir hayata dönüyorlar
Belki de her sustukları, her görmezden geldikleri
Yavaşça bir şüphe.
Yok oluş
Kendime sürgünüm artık
Her şey biraz fazla şüphe.
Bir yanıt yazın