Kalabalıkta bir gölgeyim, kayıp ve yorgun;
Her yüz bir yabancı, her söz bir yalan.
Şehir, ruhuma ağır gelen bir demir,
Hatıralar, içimde biriken duman.
Gülüşler sahte, sevgiler kısa bir an,
Bir umut ararım, karanlıkta yanan,
Yapayalnızım, bu çağın girdabında.
Kendimi bulmak bir hayal midir bilmem,
Sessizce beklerim, bir mucizeyi.
Belki bir gün, bu zifiri karanlıkta,
Bir el uzanır, beni de sever.
Belki o gün, ben de gülerim yeniden.
Yalnızlık İkindisi
Bir yanıt yazın