Yüzümden akan hüzün coğrafyası,
Yersiz yurtsuz gönlümün tek sığınağı.
Gözlerimden dökülen yaşlar çağlayanı,
Dindirmez içimdeki yangını,
Küllenmiş umutlarımın yegâne şahidi,
Sessiz çığlıklarımın yankısıdır.
Bilmezler ki bu çehrenin ardında,
Yıkılmış hayaller, yarım kalmış düşler var.
Her bir çizgimde bir hikaye saklı,
Her kırışıklıkta bir ayrılık acısı,
Yüreğimde dinmeyen bir fırtına eser.
Yorulmuş ruhum,
Tükenmiş sabrım,
Beklerim bir nefes, bir umut.
Sarmış dört yanımı yalnızlığın kederi,
Kaçmak isterim bu acımasız dünyadan.
Lakin zincirlenmişim anılara, maziye,
Kurtuluş yok, biliyorum.
Aşkın enkazı altında kalmışım,
Ne ölü, ne diri bir haldeyim.
Bir yanıt yazın