Yüreğimin Sınırları

Gönlüme bir küçük oda yeterdi;
Yetmez oldu şimdi şehirler, hanlar.
Dermanı yok içime çöken dertdi,
Gülsem de yüzümde soluyor bahar.
Aşk ile bir tutsam girmez hesaba,
Düğümlenir kalır, kanmaz cevaba.
Yok mudur bir yolu, bir de çaresi bu sevaba,
Benim kalbim, benim kalbim ne kumar!
Her sabah başka bir renge boyanır,
Her akşam eski bir şarkı fısıldar.
Ne yapsam teselli bulmaz, avunmaz.
Diken olur batar, acıtır, kanatır.
Sessizce ağlar, usulca sızlar,
Bilirim, bilirim, derdi çok derin.
Benim kalbim, benim kalbim ne diyar!
Bir liman arasa, nereye varsam,
Kendi fırtınası, kendi rüzgarı.
Yelken açsam da, tutulur kalsam,
Benim kalbim, benim kalbim ne mezar!
Yana yana kül olur her anı.
Aşk ile yoğrulan, sevda ile yazılan,
Her gün yeniden doğar, her gün yeniden kanar.
Benim kalbim, benim kalbim ne pazar!
Bir tutam umutla, bir damla gözyaşıyla,
Yine de sevmeye, yine de bağlanmaya,
Benim kalbim, benim kalbim ne ayar!