Yitik Zamanların Gölgesi

Sessizce düşüyor akşamın rengi,
Yorgun bakışların ardında bir giz.
Kaybolmuş gülüşler, solmuş bir denge,
Hatıralar birikir, gün be gün iz.
Yüzünde beliren kırık bir tebessüm,
Anlatır içindeki derin bir sükutu.
Düşlerin peşinden koşarken yoruldun,
Yabancılaştın kendine, usulca soldun.
Her adımda bir anı bırakıp gittin,
Geçmişin yüküyle derinden yıkıldın,
Kendini ararken kaybolan yolculuk.
Sessiz bir çığlık yankılanır içte,
Umut bir kıvılcım, söner gitmekte.
Yeniden doğmak mı, yoksa kabullenmek mi?
Yol ayrımında bekleyen bir seçim bu,
Hayatın sunduğu karmaşık bir soru.