Yitik Umutlar Defteri

I

Hiç kimseye anlatamadım derdimi,
Boğazımda düğümlenen sözleri;
Belki de anlaşılmaktan korktum,
Yadırganmaktan, küçümsenmekten.
Sustukça büyüdü içimdeki yangın.

II

Öyle büyük bir sır değildi aslında,
Sadece kimseye güvenemedim.
Açsam içimi bir yabancıya,
Belki hafiflerdim biraz.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir