Yılgın Savaşçı

Yüreğimde bir sancı, yılların yorgunluğu,
Dizlerimde titreme, bitmek bilmez bu korku.
Bir zamanlar kükrerken, şimdi fısıltıdan beter,
Hayallerim birer birer, karanlığa gömülür gider.
Savaş benimle başlar, benimle sona erer mi?
Bu amansız mücadele, bir gün diner mi?

Kaybettim yoldaşları, umutları, düşleri,
Hatıralar kanatır durmadan eski deşikleri.
Zırhım pas tutmuş, kılıcım körelmiş,
Yenilgi şarkıları her yanımı sarmış.
Gözlerimde fer kalmamış, bir çöl kuraklığı,
Sesimde feryat saklı, kim duyar bu uzaklığı?
Geçmişin hayaleti, peşimi bırakmaz asla,
Bu bitmeyen döngüde, ruhum tükenir yavaşça.

Pes mi etmeli artık, bu acımasız oyunda?
Yoksa son bir hamle mi, kaderin sonsuz yolunda?

Yeniden doğmak mümkün mü, bu küller içinden?
Belki de düşlerimdir beni hayata bağlayan, derinden.

Düşlerim ki, birer ışık huzmesi,
Karanlığın bağrında, yeşeren bir filiz gibi.
Düşlerim ki, birer umut melikesi,
Yeniden başlamak için, sunulan bir şans gibi.
Düşlerim ki, birer cesaret iksiri,
Kaybolan gücü bulmak için, içilen bir yudum gibi.
Düşlerim ki, birer savaş narası,
Yeniden dirilmek için, atılan bir çığlık gibi.
Düşlerim ki, birer zafer müjdesi,
Bu amansız mücadeleyi, kazanmak için bir sebep.
Düşlerim ki, birer sevgi tomurcuğu,
Yeniden sevinmek, yeniden yaşamak için.
Düşlerim ki, birer yeniden doğuş,
Bu yılgın savaşçıyı, yeniden hayata döndüren bir mucize.

Gözlerimi açarım, yeniden doğmuş gibi,
Yüreğimde umut, kılıcımda güç belirir.
Yeniden başlarım savaşa, yılmadan, yıkılmadan,
Düşlerim bana yol gösterir, zafer benimdir.

Belki bu son savaşım, belki de bir başlangıç,
Ama bilirim ki, asla pes etmeyeceğim.
Çünkü ben bir savaşçıyım, düşleriyle yaşayan,
Yenilgiye meydan okuyan, bir kahraman.
Yolum uzun ve çetin, kaderim belirsiz olsa da,
Ben umutla yürürüm, bu amansız hayatta.