Yarınsız Sığınak

Yorgun argın dönmüşüm
Kendime bir ıssız liman
Kafamda bin bir düşünce
Yüreğimde bir eski hüzün.
Sıyrılmışım günün gürültüsünden
Sessizlik bir şal gibi üzerimde
Yapayalnızım yine bu akşam
Kendimle baş başa, derdimle hemdem
Bir umut kırıntısı gözlerimde
Dertlerimi bir kenara koydum
Dinlenmek gerek belki de.
Yıldızlara bakıyorum usulca
Hatıralar canlanıyor içimde
Hüzünleniyorum sebepsizce
Bekliyorum yeni bir günün gelişini
Umutla karışık duygular içinde
Gecenin karanlığı sarıyor her yanı
Sessizce fısıldıyorum hayallerimi.
Belki yarın güneş doğacak yeniden
Belki umut yeşerecek içimde
Belki her şey değişecek birden
Bekliyorum sabırla yeni bir şafak
Yorgunluğum geçecek belki de
Düşlerim gerçek olacak kim bilir
Yarına dair inancım tam benim.
Yeniden doğacak
Umutlarım tazelenecek
Sığınak dinginleşecek.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir