Yarımlık Veda

Ben,
seni bir ömür sevebilirdim.
Yarım kalan cümleler gibi
yarım kaldı her şey, anlıyor musun?
Ben anlıyorum artık.
İyisi mi, unut gitsin beni,
hatıraların tozlu raflarına kaldır
içinde kırık bir vazo.
Vazo kristalden olsun,
ışıltılı, keskin kristalden olsun
ki içinde yansımamı göremeyesin…
Vazgeçtim hayallerden,
vazgeçtim gelecekten
seni unutabilmek için.
Ve siliniyorum
yaşıyorum sensiz senin.
Sonra, sen de unutunca
yanına bile gelemem.
Ve orada yalnız kalırım
kırıklarımın içinde yalnız,
ta ki savruk bir el
yahut vefasız bir kader
beni oradan atana kadar…
Ama ben,
o zamana kadar
o kadar
alışacağım
ki yalnızlığıma,
atıldığım uçurumda bile zerrelerim
yalnız düşecek.
Boşluğa beraber dalacağız.