Yarım Kalmış Hükümler

Bir masal ufkunda, kederle bakarken yarına,
Gururun gölgesi düşer, içimin en karasına.
Hayaller birer birer sönükleşir,
Umutlar yitirilir, sanki bir sürgün yeri bu diyar.
Kendimi bilmeden, böylece yürürüm,
Bu karanlık yolda, nereye varırım?
Sevda yalan, aşk bir hile midir?
Bu modern çağın sahte gülüşleri,
Acı bir zehir gibi akar içime,
Kalbimde bir sızı, bitmek bilmez.
Boşlukta savrulurum, bir yaprak gibi,
Rüzgarın önünde, nereye giderim?
Yalnızlığın sesi yankılanır,
Derinlerde bir yerlerde.
Kimsesiz bir gemi misali,
Umutsuzluğa doğru sürüklenirim.
Ah, bu hayatın karmaşası,
Ne kadar da yorucu, ne kadar da acımasız!
Belki de bir gün her şey değişir,
Belki de bir gün güneş yeniden doğar.
Ama şimdilik, bu karanlıkta kaybolmuş,
Bir ruh gibi yaşamaya mahkumum.