…Uyanıyorum
Saatlerin ardında eskiyen bir zaman sanki
Yorgun yüzler, kayıp bakışlar, uyanıyorum…
Sisli bir sabah, hayat dediğimiz ve sancılı
Yollar ayrılıyor, kavuşalım dediğin durakta
Buradayım sessizce, anlamsızsa da bu bekleyiş
Bir ben miyim şaşkın bu telaş içinde, bir de
Aşkı arayanlar, ne kadar yalnızdılar ve nerede
Hayaller kuruyorum kırık dökük umutlardan
Güneşin ilk ışıklarıyla siliniyor her şey
Gitme demiyorum kimseye, kal diyemiyorum
Yalan büyüyünce karanlığa dönüşüyor çaresizlik
Pişmanlık ve sitem, vazgeçiş ve unutuluş oluyoruz
Gülünçtü aslında her şey ama acımasız
Gölgeler, yalnız sokaklar ve kaldırımlar
Buradayız işte kırgın bir bekleyişteyiz şimdi
Saklanan bir şey kaldı mı diye soruyor ayrılık
Çanlar çalarken yalnızız o bitmeyen gecede
Gözyaşını sil diyordu hayat, umutsuzluğa kapılma
Yarın ve dün iki ayrı şehir iki uzak kıyı
Belki bir anıda birleşebilen iki yara
Umutlar ve düş kırıklığı inilecek son durak
Buradayım işte acı bir gerçekteyim şimdi
Beklemesini bilmiyor, vedalaşmadan
Çekip gidiyorlar, kalanlar o kadar yorgunuz ki
O kadar yorgunuz ki teselli bile bizden uzak
Bir yanıt yazın