Yarım Kalan Bir Şey Vardı

bir gökyüzüne inanırken
aşk bir yere varmaz
içerde
kırık aynalara düşer
ani bir öğleden sonra
her yersiz tedirginliğin başlangıcı
tedirginlik
ve tedirginlik
çok acı bir hecedir
aşk bir yere varmaz
o bir kaybolma biçimidir
aşk aşkıyla gidebilir derde
aşktan kaçabilir aniden
ve nefes tükenebilir aşktan evvel
ama aşk bir yere varmaz
o bir kaybolma biçimidir
özlemek
yavaş bir unutma biçimidir
hisler sözlerden hızlıysa
geç kalınmamalıdır
gülüş kelimesine
bir parkta da rastlayabilirsin
bir barda da
kalbin acımaz
bir yaprak düşüşünü izleyince
o bir kabullenme biçimidir
ama ürkersin
yalnızlığın sevdiği sessizlikten
siper yaparsın hatıralardan
aşk bir yere varmaz
o bir vazgeçme biçimidir
her teselliyi beklersin hayattan
oysa ölümle aşk arası
uzun meçhul ince bir yol
bir yere varmaz
o bir unutma biçimidir
mutlu sonlar denmez bir sevene
kurulamaz çünkü
çok hayal bir anda
sevgili denmez her bilene
herkes o yolun yolcusu olmayabilir
hiç bir ayrılık
sevdiği yüzü unutmaz mesela
aşk bir yere varmaz
o bir susma biçimidir
boş bir evin yankısında


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir