Yaralı Suretler Çağı

Suskunluğum sana emanet,
duyulsun.
Ne bitimsiz bir boşluk var içimde
ne demli bir çay tadı,
küflü ve amansız bir yalnızlık hali
kirpiklerinin arasına saklanmış…
toy hevesler sönsün,
suskunluğum sana emanet,
duyulsun.
sen istersen eğer,
bütün cümleleri harcarsın.
aklına düşmeyecek aklım
başka şehirler başka sabahlar
ve her seferinde karaköy
ezber bozan bir yorgunluk sunacak
aklına bir fikir saplanacak
bir eski resmin kaygısına
bahşiş vereceksin.
bütün mevsimlerin coşkusu dinsin
suskunluğum sana emanet,
duyulsun.
ellerin bir ilkbahardı sürgünde,
ellerin,
küflü yalnızlıklarıma kapanan paslı kilit…


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir