Yorgun omuzlarımda taşırken hayatı,
Bir umut aradım, bir tutunacak dal.
Kırık dökük kalbimde, yara izi derin,
Sanki bir ömür geçti, bu çileli yol.
Yine de pes etmedim, baktım umutla yarına.
Savaşmaktan yorulmuş bedenim benim,
Her düşüşte biraz daha kanadım kırık.
Ama yeniden doğdum küllerimden sanki,
Bir filiz yeşerdi yara izimde artık.
Bu filiz benim direncim, inadım,
Hayata tutunma çabam, umudum.
Biliyorum, daha çok savaşmam gerekse de,
Artık daha güçlüyüm, daha sağlamım.
Gözlerimdeki yaşlar kurudu çoktan,
Yerini kararlılık aldı, yeni bir güç.
Geçmişin acıları ders oldu bana,
Artık biliyorum, her düşüş bir yükseliş.
Yara izim benim en kıymetli hazinem,
Ondan doğdu yeniden bu umut güneşi.
Yeşeren filizim,
Hayata sevdam.
Yeniden doğuşum.
Yara İzinde Yeşeren Filiz
Bir yanıt yazın