Yansıma Yorgunluğu

Aynalarla konuşur durur,
Yüzünde birikmiş telaş;
Her çizgi bir yalan savaş,
Saklar mı sandın, ey gurur?
Yüzün eskimeyen bir soru.
Gözlerinde solgun bir gül,
Anlatır mı bir ömrü hüzün?
Dudaklarda yarım bir sözün,
Aydınlığı karanlığa sür.
Kaç yüz sakladın, kaç kimlik denedin?
Her biri bir yara, bir iz bıraktı,
Gerçeğin aynasında çatladı benliğin,
Yansıma yorgunluğu sardı her yanı.
Yüzünde biriken her çizgi, bir yabancı,
Kendine yabancı bir suret ararsın,
Kaybolmuş bir labirentin ortasında.
Her bakışta bir özlem, bir pişmanlık,
Kendini ararken kaybolduğunu anlarsın.
Yüzündeki çizgiler, birer anıttır,
Yaşananlara, kaybedilenlere dair.
Aynada gördüğün, artık sen değilsin,
Yansımaların labirentinde kaybolan,
Bir gölge, bir suret sadece.