Yankılanan

gül kurusu düşlerin iz düşümüydü
kaldırımlara sinen
senin sesinle örülmüş bir anı yoktu
aklımın sana adanmış köşesinde
belki binbir
birkaç hüzün saklıdır kalbimde
gözüme gözün değince
bir kırık bir bütün dünya başlar
yeniden
hayata
çünkü benim yankılananım da
senin de fısıltın var.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir