Sende, ben, ilk defa ayak basılan toprağın telaşını,
sende, ben, bilinmez sularda açılan yelkenleri,
sende, ben, haritasızlığı,
sende, ben, korkuyu seviyorum.
Buzdan bir şelaleden iner gibi inmek sesine
ve titrek bir nefesle, ürkek ve hevesli,
ve bir kaşif sabırsızlığıyla ruhunu okşamak senin.
Sende, ben, bilinmezliği seviyorum,
fakat asla kaybolmuşluğu değil…
Sende, ben, keşfin coşkusunu arıyorum,
sende, ben, bir umut arıyorum.
Yeni bir dil, yeni bir şarkı…
Sende, ben, kendimi buluyorum,
sende, ben, seni seviyorum.
Yabancı Bir Coğrafya
Bir yanıt yazın