Unutmanın Hüznüyle

Yan yana
Durduğumuz o an,
Bir daha yok.
Unutmanın hüznüyle bakarken sana
Hatırlıyorum her şeyi yeniden.
Gözlerinin rengini,
Ellerinin sıcaklığını,
Söylediğin o ilk kelimeyi.
Şimdi hepsi birer anı,
Uzak ve silik.
Şimdi ne var elimde?
Boş bir sokak,
Soğuk bir bank,
Bir de sensiz geçen günler.
Keşke unutmasaydım,
Keşke hatırlamasaydım.
Unutmanın hüznüyle yaşarken,
Arıyorum seni her yerde.
Kaldırımlarda, parklarda,
Deniz kenarında.
Bulamıyorum seni,
Çünkü sen artık yoksun.
Sadece unutmanın acısı var.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir