Unutma Çiçeği

Sustum, o bitimsiz gürültüde sustum.
Yüzümde bir garip, geçmişin gölgesi.
Artık yolumu bilmiyorum.
Yitirdim, o derin bakışların izini,
Bir uçurum kenarında, kalbim bir kuş gibi,
Çırpınıyor, kanatları kırık, umutsuz.
Dün bir hayaldi, bugünse acı bir gerçek.
Sözler boşa çıktı, yeminler unutuldu,
Aşkın ateşi söndü, küller savruldu,
Yapayalnız kaldım, sensiz bu şehirde.
Ah, o gülüşün, bir zamanlar içimi ısıtan,
Şimdi bir hatıra, solgun bir resim gibi.
Hangi rüzgar aldı götürdü o günleri?
Hangi deniz sildi adımızı kumdan?
Bir pişmanlık şarkısı dudaklarımda,
Sonsuz bir boşluk, içimde büyüyen.
Keşke dememek için çok geç artık.
Yalnızlık, en sadık yoldaşım.
Gittin, zamansız bir ayrılıkla gittin.
Unutma çiçeği, solgun bir anı.
Sonsuzluğa karıştı adın.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir