Bu şehir yorulacak,
kaldırımlarında bir çatlak,
hem de en derinden,
solgun asfaltta yeşil bir umut izi belki,
yani bu taş yığını şehrimiz.
Bu şehir yorulacak günün birinde,
hatta bir virane
yahut unutulmuş bir anı gibi de değil,
kayıp bir rüya gibi savrulacak
gri gökyüzünde sessiz ve yalnız.
Şimdiden hissedilecek burukluğu,
anlaşılacak değeri şimdiden.
Böylesine yaşanacak bu şehir
“Hatırladım” diyebilmen için…
Çünkü her ayrılık bir başlangıçtır aslında.
Unutma,
her tohum bir fidandır.
Bir yanıt yazın