Tüketen Aşk

Gün bitmeden,
Şehir daha griyken varacaksın randevuya.
Telefonu tutmanın telaşı parmaklarında,
İçinde bir an yaşamanın ümidi,
Bekleyeceksin;
Bekleyeceksin sirenlerin uğultusunda.
Arabalar çıkacak yoluna, sabırsız;
Sövüp geçeceksin.
Ekranı kaydırdıkça
Yüzler gelecek önüne sanal sanal;
Hislerin öldüğü demlerde insanların,
Binalardaki gölgelerinde,
Ansızın,
Bir karanlıktır çökecek caddelerde.
Reklamlar mı dersin, mesajlar mı dersin;
İndirimler kampanyalar mı dersin, sahtelikler riyakarlıklar mı?
Evlilik ilanları, filtreler, yalanlar, boşanmalar mı?
Heeey!
Ne duruyorsun be, kapat şu lanet şeyi;
Gerçekte sevenin varmış, önemse;
Görmüyor musun, her yanda yalnızlık;
Umut ol, sevgi ol, şefkat ol, insan ol, can ol;
Git sevebildiğin yere.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir