O şimdi nerede saklı,
bu şehrin beton yığınında şimdi, şimdi?
Bir kafede mi, parkta mı,
unutmaya çalışıyor mu, hatırlıyor mu, hayatta mı?
Gözlerini kapatmış olabilir,
– ah o gözler,
içimde biriken tüm denizleri nasıl da yansıtır!…-
O şimdi ne hissediyor,
şu anda, şimdi, şimdi?
Belki yalnızlığında bir şarkı mırıldanıyor,
susturuyor.
Belki de gülüyordur, kahkahası yankılanıyordur,
– beni karanlığa sürükleyen
o tanıdık, acımasız yankı!…-
Ve ne bekliyor
beni mi?
Yoksa
ne mümkün
yeniden sevebilmenin imkansızlığını mı?
Belki de kalbinin
neden bu kadar yorgun olduğunu mu?
Bir yanıt yazın