Salıncak

Ahşabı gıcırdar eski bir salıncak
Çocukluğun paslı demir kokusu sinmiş
Büyüdükçe uzaklaştım
Tutunduğum ipler kısaldı sanki
Rüzgar bile küskün eser oldu
Yükseklerde uçuşan hayallerim vardı
Şimdi ayaklarım yere basıyor sadece
Geçmişe dönmek mümkün mü bilmem
Salıncak hala orada, sallanmıyor kimse


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir