Rüzgarın Dansı
ŞİİR GÖVDESİ
Eski bir değirmen, yalnız tepede,
Kanatları kırık, suskun ve yorgun.
Rüzgar eser, bir ağıt gibi içli,
Unutulmuş günlerin hatırası.
Hayalet sesler yükselir,
Geçmişin tozlu sayfalarında,
Kaybolan aşkların yankısı.
Rüzgar fısıldar durmadan,
Bir sır saklar her esintisi,
Kim bilir hangi acıları,
Hangi sevinçleri taşır,
Uzak diyarlardan getirir,
Denizin tuzunu, toprağın kokusunu,
Yıldızların ışıltısını, unutulmuş anıları,
Değirmenin taş duvarlarına çarpar,
Sonsuzluğa karışır.
Gökyüzü gri, bulutlar ağır,
Zaman durmuş gibi asırlarca.
Değirmen bekler sabırla,
Rüzgarın dinmesini, güneşin doğmasını.
Belki bir gün döner çarkı yeniden.
Ama şimdi sadece hüzün var,
Ve rüzgarın bitmeyen şarkısı,
Değirmenin yalnızlığı büyür,
Gece çöker, yıldızlar parlar.
Rüzgar susar, sessizlik başlar.
Rüzgarın dansı biter,
Değirmen uykuya dalar,
Yalnızlığın koynunda,
Unutulmuş bir masal.
Bir yanıt yazın