Halbuki sevilmeye açtı içimiz
Her şey bir yalandan ibaretti o kadar
Ve tutulunca binlerce kez kırılıyorduk hayata.
Ama küskün hürriyeti bulmadan evvel
Hepimiz birer köleydik
Küskün hürriyeti hep aramalısınız
Issız ve karanlık dehlizlerde
Vicdanın en acı köşelerinde derinden
Hepimizi sessizlikten kurtaracak
Bir yandan, yalanlar söyledik
Bir yandan, sustuk
Zincirlerden ve prangalardan
Ve büyük cezaevlerinden
Saklayarak yahut vazgeçerek
Küskün hürriyeti aradık
Evet yalnızdık ama inancımız vardı
İki doğru duysak bir dünya sanıyorduk
İki umut görsek bahar geliyordu aklımıza
Yollarda yürümekten yoruluyorduk geceleri
İnsanların hatalarını örtmesini seviyorduk
Sonra çay içiyorduk demli yahut açık
Bilir bilmez küskün hürriyet yüzünden
Bir yanıt yazın