Kısır Döngü

Bir labirent bu, sonsuza uzayan
Kendimi ararken kaybolduğum
Yansımalarla dolu
Her köşe bir önceki gibi
Umutsuz bir arayış içimde
Aynalar kırık, suretim bulanık
Sessizlik çığlık gibi yankılanır
Bir çıkış yolu yok bu sarmalda
Kendi gölgemle dans ediyorum burada
Hatıralar birer zehirli ok gibi saplanır
Ben kimim, nereye gidiyorum, neden buradayım
Sorular cevapsız, rüzgar fısıltıyla geçer
Yüzümde acı bir tebessüm, aldanış mı bu
Çıkmaz sokak
Yeniden başlıyorum her defasında
Unutmak isterken daha çok hatırlıyorum
Düşlerimde bir deniz, gerçekte çöl kalbim


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir