Kirli Ayna Yüz

Yasak meyve sunuldu avucuma
Bütün yeminleri çiğnedim
Kirli ayna yüz
Hırsla sarmıştı dudaklarını
Pişmanlıkların zehir dökmesi
Kırıktı atılmış sırça hayaller
Çalınmış cennet bahçesi kalpte
Nereye saklanırsın, dedim
Günahların içinden
Dumanla kaybolup giderken suretin
Yalandı aynaydı yüzdü
Korkmadım yakardım ardımdan
Aynadaki yüzdeki günahkar
Nereye böyle
Aldı fısıltı sesimi duyurmadı
Vurdu geçti durduğum yeri
Yüzünü gömdü karanlığa
Şeytanın kanatları
Ben yandım, yangın bulunamadı
Kirli bir aynaydı
Hikayemin günahını sardım da
Kimse çıkamadı dışarı
Ayna kaldı yüz kaldı kir kaldı
Duman kaldı suret kaldı
Karanlıktı


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir