Şehir duvarlarına sindi akşamın rengi
Sessizce akar kaldırımlar, bir nehir gibi
Yüzlerde maskeler, yabancı bakışlar
Her köşe başında bir yalnızlık türküsü
Kaybolmuş ruhlar, beton ormanında.
Bir umut ararım neon ışıklarında
Belki bir tebessüm, bir dost el uzatsa
Geçmişin izleri silinmez sokaklarda
Her adımda bir anı, bir özlem saklı
Unutulmuş sevdalar, bu şehirde kaldı.
Yapayalnızım bu kalabalıkta
Bir gölge gibi dolanırım durmadan
Sanki bir yabancı kendi yurdunda
Şehir, içimde derin bir yara.
Kent Hüzünleri
Bir yanıt yazın