Yüreğimde bir göl, derin ve ıssız,
Korkunun yansıması, dibinde saklı.
Her çalkantı bir fısıltı, bir çağrı,
Geçmişin hayaletleri, hep yanı başımda.
Gözlerim karanlıkta kaybolan gemi,
Umutlarım fırtınada savrulan yapraklar.
Her adımda bir uçurum, bir tuzak,
Bilinmezliğin girdabında çırpınışım.
Ellerim uzanır, tutunacak bir dal arar,
Sessizlik çığlık olur, yankılanır durur.
Ruhum pranga vurulmuş, zincirleri ağır,
Kaderimin sillesi, acı bir hatıra.
Güneş doğar mı bilmem, bu karanlıkta,
Belki bir gün aydınlanır, sular durulur.
Ama şimdi korku benim yoldaşım,
Bu dipsiz kuyuda, yalnızlığımla baş başa.
Bir yanıt yazın