Yüzleşme Defteri

Ne çok silgi izi kaldı dünümde,
Saklarım defteri, yâr yüzü görmez.
Yalanlar büyürken hayat önümde,
Doğrular suskun, kimse bilmez.
Pişmanlık bir duman, çöker sineme,
Yakarım kalemi, yâr yüzü görmez.
Her sözde bir anlam, gizlidir derler,
Dert yükü omzuma usulca biner.
Ne kadar kaçarsan, o kadar izler,
Vicdanın sesi asla dinmez.
Aşk acısı değil, nefsin eseri,
Uzarım ipleri, yâr yüzü görmez.
Gururla ördüğüm duvarlar çöker,
Gerçekler yüzüme bir tokat eker.
Kendimi kandırmak ne zormuş meğer,
Gözlerim aynaya eğilmez.
Ne çok maske takmışım ben de,
Açarım sandığı, yâr yüzü görmez.
Bırakmam sandım oysa ki ben,
Harcadım ömrümü bir hiç uğruna.
Yüzleştim kendimle en sonunda,
Dökülür yapraklar, yâr yüzü görmez.
Yanıldım, aldandım, çok geç anladım,
Kapanır defterler, yâr yüzü görmez.