Bu koca şehirde yankılanan bir ses miyim sadece
Yoksa kaybolmuş bir melodi miyim unutulan
Her köşe başında bir anı, bir gölge gibi takılan
Bir türlü dinmeyen, içimde biriken o sessizlik
Yalnızlığın koynunda, kaybolan bir umut muyum
Kendime bile yabancı, kırık bir ayna misali
Geçmişin yükü omuzlarımda, geleceğe umutsuz bakışım
Her gün biraz daha tükenen, sönen bir ışık sanki
Bir liman arıyorum, fırtınalı denizlerin ortasında
Belki de sadece bir kapanmayan pencereyim
Gecenin karanlığında, sabahı bekleyen.
Kapanmayan Pencere
Bir yanıt yazın