Yürek yangın yeri, köz dumanı
Kin toprağında hasat zamanı geldi
Ecel fırtınası, öfke tufanı
İçimde biriken zehir demlendi
Hınç harmanında savrulmaktayım
Gözler kan çanağı, sözler hançerim
Sessiz çığlıklarım arşa yükseldi
Adalet terazisi, bozuk dengelerim
Yalan gülüşlerime dünya küfretti
Vicdanım karardı, feryadım kesildi
Nefsim azdı, şeytana döndüm ben şimdi
Hınç Harmanı
Bir yanıt yazın