Hatıra İklimi

Bu sonbahar, gönlümde bir telaş, bir hüzün,
Eski fotoğraflarda saklı yüzün,
Zamanın acımasız rüzgarı esiyor,
Anılar birer yaprak gibi düşüyor,
Unutulmuş bir aşkın son demleri.
Nasıl da parlıyordu gözlerin o yaz,
Şimdi o ışıltı sanki bir beyaz,
Solgun bir hatıraya dönüştü,
Kalbimin derinliklerinde sustu,
Ayrılık bir zehir gibi içimde.
Ne kaldı geriye senden, benden gayrı,
Birkaç silik resim, bir de eski hatıratı,
Yollarımız ayrıldı, yönlerimiz başka,
Aşkımız bir efsane, bir gözyaşı artık,
Kader ağlarını ördü sessizce.
Şimdi uzaklarda bir şehirdeyim,
Gönlümde bir sızı, bir özlem derindeyim,
Her adımda seni arıyorum boşuna,
Zaman acımasız, hayat bir oyun sanki,
Kaybettiklerimizle yaşıyoruz mecburen,
Belki de hiç kavuşamayacağız artık,
Bu fani dünyada birer yolcuyuz biz.
Unutulmak, bir nehir gibi akıp gidecek,
Belki de adımız bile kalmayacak,
Ama kalbimde sen hep yaşayacaksın,
Hatıraların ikliminde ebediyen.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir