Göz Görmeyince

Ah işte gece çöktü…
Ben severim yıldızları bir gün
Ellerim onlara uzanmasa da.

Ben severim yıldızları bir gün
Uykusuz bir şehrin üstünde

Hasret diner mi uzaklarda
Ah her şeyim…
Ben severim yıldızları bir gün
Yalnız bir kalbin en kuytusunda
Vuslata ermeyen bir aşkın aynasında

Yol karanlık, beklemek zor
Hayallerim beni götürür bilinmeze…

Uzaklaştığını görürsem bir gün sesinin
ve yankılar halinde, içime
İnsanların birbirini unutuşlarını hatırlarım
Bir gün daha…

Özlerim ağlarım, beklerim yorulurum
Doldururum içime kırık umut ve hayal
Varırım bilinmeze…
“belki de hiç
bir zaman”

Ah gözlerim ve aklım
Her şey orada kaldı.
Anılar anılar ve pişmanlıklar
Unutulmuş bir aşkın izleri
Kara sevdam, kalbim,
Hayatımın karanlık geceleridir, biliyorum
Kanlı bir yara diye sarılan yüreğime
Unutulmuş bir aşkın izleri,
Bir yalnızlığın içinde
Bir ayrılık gününde
Yıldızlara ve hayallere karşı

Bir insanın çaresiz, sessiz bekleyişinde
Kaybedilen aşk nasıl yaşanırsa öyle
Yalnız dilinde
ve her dilde…

unutulmuş
anılar

Artık kesinlikle biliyoruz;
Aşk adına çekilen acı
Sapı zehirli bir hançerdir.
Gözlerin önünde…
Yalnızlıkta
ve her yerde…