Çocuktum, bilmezdim,
Aynaya baktım kendime;
Bir yabancı duruyordu orda,
Ben sandım.
Genç oldum, sevdim, tutuldum;
Elleri benim ellerimden farklı;
Bir dokundum, bir ürperdim;
Ten sandım.
Yaşlandım, yoruldum, usandım;
Ağrılar girdi her bir yerine;
Bir baktım, bir daha baktım;
Ev sandım.
Ne candan geçerim, ne tenden;
Ne aynadan, ne de sevdadan ama…
Bırakmıyor bu son halim,
Bırakmıyor bu gölge beden.
Oydu, diyorum, bu ömrün
Görünüp geçeceği.
Bir yanıt yazın