Geç Gelen Cesaret

Gördüm ki hayat, bir nehirmiş, ben kıyıda kalmışım.
Yüreğimde sakladığım o eski, kırık hırsım
Yeniden canlanıyor, içimde bir ateş yakıyor.
Geçmişin zincirleri çözülüyor, ruhum coşuyor.
Yıllarca sustuğum sözler, şimdi dudaklarımda;
Kendime itiraf ediyorum, tüm pişmanlıklarımla.
Bu gözler, gerçekleri görmeye geç mi başladı dersin?
Ne geçmişin acıları, ne geleceğin korkuları,
Ne başkalarının yargıları, ne kendi duvarlarım,
Artık beni durduramaz, yeni bir yol çiziyorum.
Yıkılan hayallerin enkazından, yeniden doğuyorum.
Cesaretin kanatları, sırtımda rüzgar oluyor;
İçimdeki fırtına, bir umut şarkısı söylüyor.
Geç olsa da, kendime doğru yürümeye karar verdim.